เวชศาสตร์การบินและอวกาศ, วิทยาศาสตร์การแพทย์เฉพาะสาขาที่เกี่ยวข้องกับปัญหาทางการแพทย์ที่พบในการบินของมนุษย์ในชั้นบรรยากาศ (เวชศาสตร์การบิน) และนอกชั้นบรรยากาศ (เวชศาสตร์อวกาศ)จุดมุ่งหมายสูงสุดของความเชี่ยวชาญพิเศษนี้คือการส่งเสริมความปลอดภัยและประสิทธิภาพของมนุษย์ในขณะที่พวกเขาต้องเผชิญกับความเครียดจากการบินในอวกาศ เช่น อุณหภูมิที่สูงมาก ความกดอากาศต่ำ การแผ่รังสี เสียงรบกวน การสั่นสะเทือน การขาดออกซิเจน และแรงเร่งที่รุนแรง และการชะลอตัว อันตรายอื่น ๆ การบิน ของการบินในอวกาศ ได้แก่ ภาวะไร้น้ำหนัก อาการเมารถ ความเหนื่อยล้าของนักบิน ความรู้สึกไม่สบายจากความหิวหรือง่วงนอนเนื่องจากไม่มีวงจรกลางวันและกลางคืนของโลก และการรบกวนทางจิตใจที่เกิดจากการถูกกักขังและโดดเดี่ยว อย่างไรก็ตาม ปัญหาเหล่านี้สามารถป้องกันได้โดยการฝึกก่อนบินอย่างเข้มข้นในเครื่องจำลองที่มีกำลังสูง และโดยการออกแบบอุปกรณ์และยานอวกาศอย่างระมัดระวัง