ถังดับเพลิงยังแบ่งออกได้เป็นชนิดพกพาและแบบติดตั้งบนรถเข็น (เรียกอีกอย่างว่าถังดับเพลิงแบบมีล้อ) ถังดับเพลิง แบบมือถือมีน้ำหนักตั้งแต่ 0.5 ถึง 14 กิโลกรัม (1.1 ถึง 30.9 ปอนด์) ดังนั้นจึงสามารถเคลื่อนย้ายด้วยมือได้อย่างง่ายดาย โดยทั่วไปแล้วยูนิตที่ติดตั้งบนรถเข็นจะมีน้ำหนักมากกว่า 23 กิโลกรัม (51 ปอนด์) โมเดลล้อเหล่านี้มักพบในสถานที่ก่อสร้างทาง วิ่ง ของ สนามบิน ลาน จอดเฮลิคอปเตอร์ตลอดจนท่าเรือและท่าจอดเรือ เครื่องดับเพลิงเครื่องแรกที่ไม่มีประวัติได้รับการจดสิทธิบัตรในอังกฤษในปี 1723 โดยAmbrose Godfreyนักเคมีผู้โด่งดังในขณะนั้น ประกอบด้วยถังบรรจุของเหลวดับเพลิงที่บรรจุดินปืนพิวเตอร์ สิ่งนี้เชื่อมต่อกับระบบฟิวส์ที่ถูกจุดไฟ ระเบิดดินปืนและกระจายสารละลาย อุปกรณ์นี้อาจถูกใช้ในขอบเขตที่จำกัด เนื่องจาก Bradley"s Weekly Messenger ลงวันที่ 7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1729 อ้างถึงประสิทธิภาพในการหยุดไฟในลอนดอน เครื่องดับเพลิงแรงดันแบบพกพา "Extincteur" คิดค้นโดยกัปตันจอร์จ วิลเลียม แมนบี ชาวอังกฤษ และสาธิตให้ "คณะกรรมาธิการกิจการค่ายทหาร" ในปี 1816; ประกอบด้วยภาชนะทองแดงขนาด 3 แกลลอน (13.6 ลิตร) ของเถ้ามุก ( โพแทสเซียมคาร์บอเนต ) ที่บรรจุอยู่ภายในอากาศอัด เมื่อใช้งาน มันจะพ่นของเหลวออกมาบนกองไฟ โทมัส เจ มาร์ติน นักประดิษฐ์ชาวอเมริกันได้รับสิทธิบัตรสำหรับการปรับปรุงเครื่องดับเพลิงเมื่อวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2415 สิ่งประดิษฐ์ของเขาได้รับการจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรของสหรัฐอเมริกาในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ภายใต้สิทธิบัตรหมายเลข 125,603