จรวดเคมี เป็นจรวด พลังงานสูงประเภทที่พบมากที่สุด โดยทั่วไปจะสร้างไอเสียความเร็วสูงโดยการเผาไหม้เชื้อเพลิงด้วยตัวออกซิไดเซอร์ เชื้อเพลิงขับเคลื่อนที่เก็บไว้อาจเป็นก๊าซที่มีความดันอย่างง่ายหรือเชื้อเพลิงเหลว ชนิดเดียว ที่แยกตัวออกเมื่อมีตัวเร่งปฏิกิริยา ( เชื้อเพลิงเดี่ยว ) ของเหลวสองชนิดที่ทำปฏิกิริยาเองเมื่อสัมผัส ( เชื้อเพลิงขับดันแบบไฮเปอร์โกลิก ) ของเหลวสองชนิดที่ต้องจุดไฟเพื่อทำปฏิกิริยา (เช่น น้ำมันก๊าด ( RP1) และออกซิเจนเหลว ใช้ในจรวดขับเคลื่อนของเหลว ส่วนใหญ่ ) เชื้อเพลิงผสมของแข็งกับตัวออกซิไดเซอร์ ( เชื้อเพลิงแข็ง ) หรือเชื้อเพลิงแข็งกับตัวออกซิไดเซอร์ของเหลวหรือก๊าซ (ระบบขับเคลื่อนไฮบริด จรวด เคมีเก็บพลังงานจำนวนมากไว้ในรูปแบบที่ปล่อยออกมาได้ง่าย และอาจเป็นอันตรายได้ อย่างไรก็ตาม การออกแบบ การทดสอบ การก่อสร้าง และการใช้งานอย่างระมัดระวังจะช่วยลดความเสี่ยง ในประเทศจีน จรวดที่ขับเคลื่อนด้วย ดินปืนมีวิวัฒนาการในยุคกลางของจีนภายใต้ราชวงศ์ซ่งในศตวรรษที่ 13 พวกเขายังได้พัฒนาเครื่องยิงจรวดหลายลำกล้อง รุ่นแรกๆ ในช่วงเวลานี้ ชาวมองโกลรับเอาเทคโนโลยีจรวดของจีนมาใช้ และการประดิษฐ์นี้แพร่กระจายผ่านการรุกรานของชาวมองโกลไปยังตะวันออกกลางและยุโรปในช่วงกลางศตวรรษที่ 13